Yeis ve Ümit – Naçari

Ah-u zar eylemekten yorulmuş nalan demek,
Dinmeyecek gelmezse Muntazar, efgan demek

Masum gülüş yurduydu ne oldu çocuklara
Bu devirde gözlere hükmeden giryan demek

Hapsedilmiş umutlar kaf dağı arkasına
Masalla uyuyana her mevsim hazan demek

Kaç asırdır hakikat tepetaklak bir bilsen
Ma’mur olan memleket aslında viran demek

Ruhu gurbette olan vasıl olsa ne olur
Cansız tenin vuslatı her demde hicran demek

Boğazda düğümlenir tüm sevinç ve umutlar
Menşei dünya olan sürurlar hüsran demek

Bakışlar körelmişse gizlenir alametler
Gün geceyi aratır yayılmış duman demek

Derdini bilmeyenler yanlış tabip sorarlar
Nicedir bulamadık darılmış lokman demek

Nura aşık olup da yananlar pervanedir
Halk bilmese ne olur, nar ona derman demek

Dostunu düşmanını tanımak lazım imiş
Bunca şerre kıyamda basiret rüçhan demek

Kurtuluş yok zulümden diyen varmış alemde
Ehl-i beyt mektebinden bi-haber nadan demek

Isıtır gönülleri doğudan doğan güneş
Cihanı uyandırdı, kainat hayran demek

Yayılıyor rayiha, koklayan huzur bulur
Küfür istemese de arz artık umrân demek

Mü’mine şevk veriyor güç katıyor azmine
Zalimi yakıyor bak ateş-i suzan demek

Naçari