Unutmayacağız Seni Soma Her Acımız Gibi

Unutmayacağız Seni Soma Her Acımız Gibi – Lokman Hikmet SEBAT

Bir madencimizin cansız bedeni çıkarılırken sedyeyle, avuçlarında taşıdığı not dikkatleri çeker. Açıp baktıklarındaysa şöyle yazılıdır. “Biz bu kadar onurlu maden işçileriyiz.” Sosyal medyada yayılan bu not gerçekten yazıldı mı yazılmadı mı bilemiyoruz. Ama bildiğimiz birşey varki, bu sözün çok doğru olduğu. Doğruluğu hayatla desteklenen ve ölümle son noktası koyulan bir söz. Her adama nasip olmaz böyle onurlu olmak, böyle onurlu ölmek biliriz. Her adama ölü olmakda bu kadar yakışmaz. Nice zalimler var öldüğünde bir köpeğin leşi kadar değeri olmayan gözümüzde. Ama sen öyle misin madenci, işçi kardeşim? Sen harama bulaşmayan bir tek anınla, helal kazancı törpü gibi olmuş ellerinle, o öpülesi ellerinle, kazıya kazıya kazanmanla ve ölüme çamurla alınan teyemmüm sonrası namazla, secdeyle, gözyaşıyla yürümenle onuru anlattın bize kardeşim, güzel şehidim. Senin bu mazlumiyetin ve onurun Habil’den, Yahyadan, Hüseyin’den mirastır bize.

Bizim bu mazlumiyetimiz ve mağduriyetimiz yeni değil ki. Her defasında Süfyani rejimin gadrine uğradık farklı farklı adlarla. Gün oldu hain dediler bombalar yağdırdılar üstümüze Dersimde. Gün oldu zalim olduk mazlumken Şeyh Said isyanında. Darbelerle ezildik, sağ-sol kumpasında nice fidanlarımızı koparttılar sonra. Rejim-PKK eliyle onbinlercemiz öldürüldü, dağıldık darmadağın olduk. Gün oldu üstümüze bombalar yağdırdılar Roboskide. Suçlu bulamadılar, o yaptı bu yaptılarla geçiştirdiler, unutturdular. Tekrar feryadı koparttığımızda, çıkıp televizyonlara taklacılar, “onlar kaçakçıydılar zaten yargılanacaklardı” deyip suçlu bizi çıkardılar. Reyhanlıda yandık geçen sene bu zamanlar. Kendi besledikleri el-kaide vahşilerinin üstlendiği o patlamada yangın yerine döndü memleket. Bir sene geçti ne değişti? Hiç. Bizi vuran teröristlere yine her türlü yardım yapıldı ve hala yapılıyor.

Şimdi de Somada yaktılar yüreğimizi. Suçlu yine karışık onlara göre. Suçlu ihmal, suçlu kader. Daha facianın ilk dakikalarında başladı gariplikler. Saatlerce canlı yayın yaptırmadılar, işçi yakınları akın etti madene, yolları kapadılar. Kilometrelerce kuyruk oluştu arabalardan. Sonra kaç işçi olduğunu söyleyemediler, söylemediler. 200 dediler , 300 dediler sonra arttırdıkça arttırdılar. Sayı meselesi şu an bile muamma. İçerde kaçak işçi olduğu söylendi, alt galerilerde bulunan işçilerin oraya gömüldüğü bilgisi yayıldı sonra sosyal medyada. Sonra halk, daha fazla meseleyi sorgulamasın diye neler neler yaptılar. Somaya girişlerin Somalı olmayanlara yasaklanması, çevre illerden asker, komando takviyesi, mezara ziyarete gidenlere bile polis kontrolleri ve daha içerde kalanlar var sesleri yükselirken, İnternet’e acılı bir babanın evladım yok videosu düşmüşken alelacele kapatılan maden girişi. Kapatılmak dediysek kapı kapatma anlamayın. Bildiğiniz duvar ördüler maden girişine. Neden bunca önlem? Neyi örtbas etmenin çabası bu? Bir katliamın olmasın sakın. Aklımızda deli sorular..

Kendilerince her türlü ayarlamayı yapıp, işlem tamam diyenlere bir çift lafımız olacak elbet. Sanmasın şimdi emek sömürücüsü, alınteri hırsızı, kompradorların sıkı destekçisi zalimler, uzun bir süre daha bekletilecekler bu diyarlarda. Nice zalimler gördü tarih, hem de dobra dobra zalimler, bunlar gibi gizli, hain olmayan. Kazıklar sahibi Firavun’u gördü dünya. Ne kazıkları kar etti, ona ne saltanatı. Şimdi acılarımızla alay eden namertler! Toprağa verilen her bir hayata rakam, miktar diyenler, cinayete kader süsü verip suçluyu Allah ilan edenler, daha mesele çözülmeden madenin ağzına duvar örenler, yetimlerin gözyaşlarını, dulların kahrını, anaların ahını, çilekeş babaların çökmüş hallerini çiğnercesine ” bu ölümler doğaldır ” deyip, taziye evine gelip taziye sahibine küfredenler, tokat atanlar, tekme savuranlar, “halka israil dölü” deyip , İsrail’e yanlış anlaşıldık açıklaması yapanlar, milletçe gam denizinde boğulurken düğün bahanesiyle kutlama yapan namertler!!! Sizinde sıranız gelecek birgün. Duamız şu ki Rabbul aleminden ellerimizle olsun bu. Hani siz iyi bilirsiniz çaresiz iki yana, boşluğa salınan ellerimizi. Bekleyin şimdi bir yumruk olup tepenize ineceği o günü.

Şimdi biz; ” Sıkıntımı, dağınıklığımı, keder ve hüznümü yanlız Allah’a arzediyorum(Yusuf 86)” diyen Yusuf Peygamber(a.s.) gibi, ne yapacağını şaşırmış Somalı babaların sıkıntılarını, evinin direği gitmiş eşlerin dağınıklığını, yetimlerin ve anaların arşı tutmuş keder ve hüznünü yalnız sana arzediyoruz Allahım!! Sana şikayet ediyoruz başımıza getirilenleri, mazlumiyetimizi. Çünkü bizim senden başka kimimiz kimsemiz yok Allahım!! Sen, Habibin Muhammed’in(saa) ve pak Ehl-i Beyt’i(a.s) hürmetine bizlere yardım et, ayaklarımızı dininde sabit kıl. Asırlardır alınterimizle, gözyaşımızla, kanımızla suladığımız bu toprakları zalimlerden kurtarmayı lutfet bize Ya Rab!! Bizleri zalimler için bir işkence aracı kılma Ya Rab!! “Ve yakında zalimler nasıl bir devrimle devrileceklerini bilecekler(Şuara,227)” va’dini ellerimizle gerçekleştirmeyi nasip et Ya Rab!!! Âmin âmin âmin..!!!