Ramazan Hasbihalleri – Toprak Ana – Lokman Hikmet SEBAT
Ramazan Hasbihalleri – Toprak Ana
“Minha halaknaküm(Sizi Ondan yarattık)”Taha 55. Böyle başlar dünyadaki serüvenimiz. Anamızın kucağından dağılarak yeryüzünün her köşesine. Her ne kadar kabullenmese de bazıları Toprağın evlatlarıyızdır. Bu yüzden eşitizdir, ne kadar anlamak istemeseler de. Kendilerini başka birşey sansalar da bazıları, toprağın emzirdiği çocuklarız biz. Adımızın, milliyetimizin ne önemi var? Anamız toprak olduğundan, bedenlerimiz gibi renk renktir yüreklerimiz. Kimimiz münbit vadilerin kalbiyizdir. Bir başağımız yedi yüz doğurur. Kimimiz çeşit çeşit madenleri bağrında saklar. Elmas kimisi, kimisi altın veya kömür. Kimimiz verimlidir lakin yanlış zamanda yanlış yerdedir. Sert iklimlerin koynunda çayırlara mahkumdur. Kimimiz verimden, iklimden mahrumdur çöl gibi. Geçerken uğradım edasındadır sanki dünyada. Ve kimisi bataklıktır. Düşmeye gör! Çektikçe çeker içine seni ta ki boğana dek. Anamız Topraktır ve biz onun gurbetteki evlatları.
“Ve fiha nu idukum(ve yine Ona geri vereceğiz.)”. Her gurbetin vardır bir nihayeti. Sıla uzak değildir o kadar. Birgün döneceğiz elbet anavatanımıza istekli isteksiz. Toprak Ana kollarını açmış bekliyor. Sen kim olursan ol, onun gözünde aynısın. Hangi makama geldiğinin önemi yok. Şanın, şöhretin beş para etmez artık. Sen onun evladısın ve o kollarını açmış seni bekliyor. Ya bayram sabahlarındaki sevincini giyinmiş bekliyor seni ve sen her kötülükten azade kılmış yüreğini koşmaktasındır. Ya da eve geç kalınmış akşamlardaki öfkesini kuşanmış bekliyor seni ve sen her her iyilikten kaçmışsın da şimdi gitmemek için ayak diretmektesindir. Bu serüvenin kahramanı sensin. Kader tırnaklarımızla kazıdıklarımızdır ömür sayfalarına. Ve Toprak kanındır, canındır, aslındır, ocağındır sakın unutma!!! Bil ki unutanlar nereden geldiğini, hiç hatırlamak istemezler yine oraya döneceklerini. Ve unutma! Cehennem vefasızların mekanıdır. Ve “Cennet anaların ayakları altındadır.”
“Ve minha nuhricukum tareten uhra(ve sizi bir kez daha ondan çıkaracağız)”. Bu sondur. Hayır hayır!!! Sonun başlangıcıdır. Bu visalidir; toprağın tevazuuna boyananların, ihlasın yağmuruna kananların, bünyesinde nice nice tohumlara ev sahipliği yapanların, aslını bilip kardeşçe yaşayanların, kendi gibi toprak olana baş eğmeyenlerin, eğdirtmeyenlerin, cömertliğin menbaı olanların, merhametin kaynağında yıkananların, kul olduğunu unutmayanların. Bu firakıdır; kibrin ta kendisi olanların, riyanın serabında boğulanların, bünyesinde nice nice fitnelere merkez olanların, aslını unutup sınıflar yaratanların, Allah’tan gayrısına baş eğenlerin, eğdirtenlerin,haksız kazancın çukurunda bocalayanların, zulmün habasetine bulananların, kulluk şerefini küfürle takas eden ahmakların. Bu Toprak Ananın evlatlarının öyküsüdür.
Sadagallahulazim.
