EY İMAM! – Naçari

EY İMAM!

Ey velayet nurunu gül yüzünde taşıyan
Ceddi gibi miracı, her namazda yaşayan

Hayber fatihi Ali, Kerbelada Hüseyin
Bu çağda sensin İmam, seninle kaim bu din

Bu fitneler devrinde ümmet boğuluyorken
Kaptanı oldun artık Nuh’un gemisine sen

Vahdeti şiar edip sahiplendin ümmeti
Sözlerin gönüllerden söküp attı zilleti

Ey aşk ile özünü yoğuran canlı şehid
Varsın görmesin körler nuruna ruhlar şahid

Kadrini bilmeyenler anlamazlar cevherden
Karanlığın zulmünü ayırmazlar seherden

Sırtladığın hakikat rehberliğin delili
Sana düşmandır ancak o zeliller zelili

Nadana ağır gelir seni anlatan sözler
Sana “sıradan” diyen, kararsın bütün yüzler

Kibir atına binip, hızla ilerleyenler
Değerini bilmeyen, idrak edemeyenler

Küfrün çarkı içinde ezilir uyanmazlar
Tarihe gömülürler bu günü anlamazlar

Haddini bilmeyenler, mektepte gizlense de
Gün olur bir sözünle yırtılır kara perde

Bizler yoluna müştak, mektebin gedaları
Terk ettik malı canı ve bütün sevdaları

Anlamazlık yurdunda, sana bağlı kalarak
Yıkacağız zulmeti seninle şahlanarak.

Naçari